บทที่ 181 การฟื้นฟูการสื่อสาร

“ร็อดดี้!”

“แม่ครับ!”

ร็อดเดอริกมองหน้าแม่ในวิดีโอคอลด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันไประหว่างความตื่นเต้นกับความเศร้า เขาเอื้อมมือออกไป น้ำตาไหลอาบแก้ม หวังเหลือเกินว่าจะกอดเธอผ่านหน้าจอได้

“ร็อดดี้ พ่อก็อยู่ด้วยนะ”

“พ่อครับ ผมคิดถึงพ่อกับแม่มากเลย!” น้ำตาของร็อดเดอริกไม่ได้ไหลอยู่นาน มันแค่คลออยู่...